فرزانه قائمیزاده؛ صفر معروفی؛ امین ترنجیان؛ علیرضا ایلدرومی؛ عباس ملکی
چکیده
آبهای زیرزمینی در بسیاری از مناطق دنیا مخصوصا مناطق خشکی مانند کشور ایران، بهعنوان یکی از مهمترین منابع در تأمین نیاز آبی شرب و کشاورزی به حساب میآیند. در مناطقی که برداشت آب از سفرههای آبدار بیش از میزان تغذیه است، افت سطح ایستابی و در نتیجه کاهش کمی و کیفی آب آبخوان اجتنابناپذیر است. در پژوهش حاضر تلاش شد تا با ...
بیشتر
آبهای زیرزمینی در بسیاری از مناطق دنیا مخصوصا مناطق خشکی مانند کشور ایران، بهعنوان یکی از مهمترین منابع در تأمین نیاز آبی شرب و کشاورزی به حساب میآیند. در مناطقی که برداشت آب از سفرههای آبدار بیش از میزان تغذیه است، افت سطح ایستابی و در نتیجه کاهش کمی و کیفی آب آبخوان اجتنابناپذیر است. در پژوهش حاضر تلاش شد تا با استفاده از ابزارهای پشتیبانی تصمیمگیری اجرای طرحهای تغذیه مصنوعی در محدوده آبخوان دشت همدان-بهار واقع در استان همدان، بهمنظور ارائه راهکارهای مدیریتی مطلوب، با استفاده از الگوی منطق بولین و اپراتور ضرب جبری فازی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی قرار گیرد. همینطور بهمنظور ارائه راهکارهای اقتصادیتر امکان استفاده از پسابهای صنعتی تصفیه شده شهرکهای صنعتی موجود در منطقه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از هفت لایه اطلاعاتی شامل عمق آب زیرزمینی، کیفیت آبخوان، کاربری اراضی، شیب عمومی حوزه آبخیز، نفوذپذیری سطحی، تغذیه خالص و قابلیت انتقال استفاده شد. بررسی نقشههای محاسبه شده نشان داد که بر اساس منطق بولین 2.34 درصد اراضی (معادل 10.95 کیلومترمربع از مساحت آبخوان) واقع در نواحی مرکزی و شرقی آبخوان و بر اساس اپراتور ضرب فازی 9.49 درصد اراضی (معادل 44.22 کیلومترمربع از مساحت آبخوان) بهصورت پراکنده، دارای رتبه خیلی خوب از نظر اجرای عملیات تغذیه آبخوان میباشند. همچنین، نتایج حاصل نشان داد که پساب خروجی شهرک صنعتی بوعلی واقع در منطقه میتواند برای تغذیه سفره بهکار رود.
رضا طلایی
چکیده
در این مقاله در برآورد خطر و ریسک زمینلغزش بهترتیب از مدلهای توابع مطلوب و فازی استفاده شده است. پیشبینی ناپایداریهای دامنهای طی یک فرایند دو مرحلهای انجام شد. در مرحله اول، 75 درصد از پیکسلهای دارای زمینلغزش که در آنها در 50 سال گذشته زمینلغزش جدید با شدت متوسط و یا متوسط به بالا رخ داده و یا حداقل زمینلغزشهای ...
بیشتر
در این مقاله در برآورد خطر و ریسک زمینلغزش بهترتیب از مدلهای توابع مطلوب و فازی استفاده شده است. پیشبینی ناپایداریهای دامنهای طی یک فرایند دو مرحلهای انجام شد. در مرحله اول، 75 درصد از پیکسلهای دارای زمینلغزش که در آنها در 50 سال گذشته زمینلغزش جدید با شدت متوسط و یا متوسط به بالا رخ داده و یا حداقل زمینلغزشهای موجود یکبار و یا بیشتر حرکت دوباره داشتهاند، بهعنوان گروه تخمین وارد مدل شدند. در مرحله دوم، دقت نقشه خطر با استفاده از روش منحنی ROC و بر مبنای 25 درصد از پیکسلهای دارای لغزش که در مدل وارد نشدهاند، تعیین شد. ریسک زمینلغزش تابعی از پتانسیل خطر آن و پتانسیل خسارت بر منابع است. پتانسیل خطر و خسارت منابع موجود معمولاً بهترتیب از نقشه پهنهبندی خطر و نقشه کاربری و پوشش گیاهی منطقه بهدست میآید. با ترکیب دو ماتریس پتانسیل خطر و پتانسیل خسارت منابع و با استفاده از عملگر ضرب فازی، منطقه از نظر ریسک زمینلغزش پهنهبندی شد. با توجه به اینکه سطح زیر منحنی 0.795 میباشد، صحت مدل احتمال بهکار رفته نیز برابر 79.5 درصد است. بر اساس نتایج بهدست آمده از اجرای چنین مدل ترکیبی، 13.8 درصد از محدوده در پهنههای با طبقه ریسک بالا و خیلی بالا و 78.1 درصد از مساحت منطقه در طبقات ریسک بسیار پائین و پائین قرار میگیرد. نتایج این پژوهش در برنامهریزیهای توسعه منطقه و تعیین کاربریها قابل بهرهبرداری است.