%0 Journal Article %T تخمین دبی رواناب، رسوب و شناخت عوامل ژئومورفومتریک به‌کمک DTM در حوزه‌ آبخیز بهادربیگ %J مهندسی و مدیریت آبخیز %I پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری %Z 2251-9300 %A عرب, سعید %A سگر, یاسمین %A نادری خوراسگانی, مهدی %A اسدی, محمد %A کیا, پروین %D 2020 %\ 06/21/2020 %V 12 %N 2 %P 467-480 %! تخمین دبی رواناب، رسوب و شناخت عوامل ژئومورفومتریک به‌کمک DTM در حوزه‌ آبخیز بهادربیگ %K پیوستگی %K شاخص رسوب %K مدل کامل رگرسیون %K نقشه رقومی %K AHP %R 10.22092/ijwmse.2019.123155.1539 %X در حوزه آبخیز می­‌توان روابط بین عوامل ژئومورفومتریک و شاخص رسوب را مورد بررسی قرار داد. مدل رقومی زمین (DTM) مشتق از DEM، در دریافت، پردازش‌، ذخیره، مدیریت و پایش اطلاعات برای سطح حوزه آبخیز توانایی بالایی دارد. به کمک DTM در یک حوزه آبخیز می‌­توان شاخص رسوب (قدرت رود­، انتقال رسوب و رطوبت زمین) و برخی از عوامل ژئومورفومتریک همچون طول و شیب کلی آبراهه، طول و شیب آبراهه مستقیم، ضریب افت، پیچ و خم و ارتفاع پایین‌دست آبراهه را محاسبه و به‌­عنوان نقشه ترسیم کند. حوزه آبخیز بهادربیگ با وسعت 216.692 کیلومترمربع در دامنه شمالی الوند استان همدان برای این مطالعه انتخاب شد. ابتدا رتبه‌­بندی آبراهه در DTM مدیریت شد و نقشه­ شاخص­ رسوب به همراه نقشه برخی عوامل ژئومورفومتریک (روش درون‌­یابی) برای چهار رتبه با 30 نقطه تمرکز ترسیم شد. از ترکیب شاخص رسوب با میانگین دبی رواناب و رسوب ایستگاه هیدرومتری، دو عامل دبی رواناب و رسوب جزیی تحت ­عنوان تخمین­گر نقطه­‌ای پیشنهاد شد. در مدل رگرسیون کامل بین شاخص رسوب (متغیر وابسته) و برخی عوامل ژئومورفومتریک به همراه دبی رواناب و رسوب جزیی (متغیر مستقل)، روابط آماری معنی­داری در سطح یک و 2.5 درصد ‌آمد. نتایج نشان داد که به­‌ترتیب دبی رواناب و رسوب جزیی، شیب آبراهه (کل و مستقیم)، طول آبراهه مستقیم، ارتفاع پایین‌­دست و پیچ و خم آبراهه از مهمترین عوامل مؤثر بر شاخص رسوب می­‌باشد. در خاتمه، بر اساس نتایج یک تابع سری زمانی (23 و 24 ساله)، روند تغییرات دبی رواناب در حوضه­ سیر نزولی داشت و با دبی رسوب مطابقت نمی­‌کرد. %U https://jwem.areeo.ac.ir/article_120292_3ba544b63a8c65b6bb7ecd500bab0afc.pdf